سیاستمدار عاشق وطن!

سیاستمدار عاشق وطن یعنی اَردوغان که در اجلاس داووس، پیش چشم جهانیان، شیمون پرز را خطاب قرار می‌دهد و او را به خاطر جنگ ۲۲ روزه با فلسطینی‌ها و کشتار غیر نظامیان شماتت می‌کند و پاسخ پرز را که «ما پیش از حمله‌ی نظامی، به مردم غیر نظامی غزه تلفن می‌کردیم و آنها را از حمله‌ی زودهنگام آگاه می‌کردیم» به سُخره می‌گیرد؛ سپس از صندلی بلند می‌شود و در اوج اقتدار حاصل از این برخورد و زیر نگاه‌های تحسین‌آمیز جهانیان، اجلاس را ترک می‌کند و در فرودگاه استانبول با جمعیت عظیم مردمی که پرچم‌های ترکیه و فلسطین را در دست دارند استقبال می‌شود.

سیاستمدار عاشق وطن یعنی اردوغان که کِشتی کمک‌رسانی را به سوی غزه روانه می‌کند و وقتی نیروهای نظامی اسرائیل به کشتی حمله می‌کنند و ۹ نفر از اتباع ترکیه را می‌کشند، مُصرانه از اسرائیل می‌خواهد عذرخواهی کند و غرامت بپردازد. وقتی اسرائیل از عذرخواهی امتناع می‌کند و هیأت تحقیق سازمان ملل هم گزارشی ملایم تنظیم می‌کند و فقط از "شدت خشونت اسرائیل" انتقاد می‌کند، به‌یکباره بر می‌آشوبد و می‌گوید وجود چنین گزارشی را نادیده می‌گیرد و به دادگاه بین‌المللی شکایت می‌برد و سفیر اسرائیل را اخراج می‌کند و تمام قراردادهای نظامی‌اش با اسرائیل را به حال تعلیق در می‌آورد ...؛ اما همزمان و به نجوا به اسرائیل پیغام می‌دهد که به این لحن و به آن معلق کردن قراردادها توجهی نکند و سلاح‌های خریداری‌شده را طبق قرارداد بینابین، سر موعد تحویل دهد که وقت تنگ است! و تازه در این بلبشوی به‌ظاهر رویارویی با غرب و اسرائیل، با استقرار سپر دفاع موشکی ناتو در ترکیه موافقت می‌کند!!!

سیاستمدار عاشق وطن یعنی اردوغان که هنوز عرق سفر به کشور قحطی‌زده‌ی سومالی خشک نشده و تصویر رسانه‌های جهان از کشور خیرخواه و انسان‌دوست ترکیه محو نشده، بلافاصله پس از سرنگونی سرهنگ قذافی و وقوع سومین دگرگونی عربی، به سه کشور تونس و مصر و لیبی سفر می‌کند تا همبستگی و همراهی‌اش با انقلاب‌های عربی را اعلام کند و درست مثل ماجرای غزه، دل افکار عمومی کشورهای عربی را به‌دست بیاورد و پا جای پای امپراتوری عثمانی بگذارد که چتر حمایت پدرانه‌اش را بر سر تمامی این کشورها گشوده بود، اما همزمان در مصر، مصاحبه می‌کند و از مردم این کشور می‌خواهد که قانون اساسی جدید کشورشان را بر اساس لائیسیته تدوین کنند.

چرچیل، نخست‌وزیر انگلیس در زمان جنگ جهانی چه خوب می‌گفت:

«ما نه دوستان دائمی داریم؛ نه دشمنان دائمی؛ ما فقط "منافع دائمی" داریم!»