۱۳۹۰/۰۳/۲۵

سهم من از روز پدر



سهم من از روز پدر
تکه سنگی است صاف و عبوس
که به اندازه‌ی تنهایی من دلگیر است
و نشانش تاریخ:
آفریده: ۳ خرداد ۱۳۳۱
آرمیده: ۶ فروردین ۱۳۶۱


پی‌نوشت:
دوستی تذکر داد که روز پدر فقط مختص مردان نیست؛ روز مادرانی هم هست که یک عمر علاوه بر مادری، در فقدان همسر، در حق فرزندان‌شان، پدری کرده‌اند. یادآوری به‌جایی بود!
مادرم! روز "پدر بودن" را به تو تبریک می‌گویم که سی سال است هم مادر من هستی و هم پدرم....


۴ نظر:

  1. سلام

    خدا رحمتشون کنه
    ما که پدرامون در این دنیا نیستند بهتر میفهمیم اونایی که امکانشو دارن و به دیدار پدر نمیرن چه چیزی رو از دست میدن

    پیروز باشید

    پاسخحذف
  2. خیلی وقتها لازم دارم روی یه عکس کامنت بذارم ولی توان بیان حسمو ندارم
    این از اون موارد بود
    فقط اینو بگم که درد مشترکی داریم که زیبا بیانش کردی

    پاسخحذف
  3. سلام مسعود جان
    خدا رحمتش کند، امتداد آدم در این دنیا مهم است و نقش یادگارانش. ما هر کدام امتداد پدرانمان هستیم و اگر شرافتی داشته اند، که آن مرحوم داشته، حافظ آن شرافت. غم رفتگان زیبنده صبوری های تو نیست. صافی این سنگ و ماندنش را غنیمت بشمار. مادرت با آن صبوری هایش نیز.

    پاسخحذف
  4. از لطف همه‌ی شما دوستان عزیز سپاسگزارم.

    پاسخحذف

لطفاً فقط در مورد موضوع این نوشته نظر بدهید. با سپاس!