۱۳۸۲/۰۹/۲۰

هر دم از این باغ بری می‌رسد!

در حالي كه چشمانم از تعجب گرد شده است سرم را به طرف روزنامه خم مي‌كنم . نه انگار درست مي‌بينم : درخواست پيوستن ايران به اتحاديه عرب ! و اين البته آخرين دست گلي است كه دوستان وزارت امور خارجه بر سر ما زده‌اند !
عجب دنيائي است . همه جور قرابت با اين «برادران !!! عرب» ديده بوديم الا عرب بودن . الحق و الانصاف بايد يك فكري به حال اين مغزهاي متفكر كرد . عن قريب است كه اين متفكرين برجسته را ربوده و در مراكز تحقيقات استراتژيك دنيا به كار گيرند و ما را از نعمت وجودشان محروم سازند …. (چقدر كلمات عربي اينجا كاربرد پيدا مي‌كنه ! )
واقعيت اين است كه ما در ميان انبوهي از كشورهاي عربي قرار گرفته‌ايم و در نتيجه براي پيشبرد ديپلماسي كشور و تامين منافع ملي نيازمند رايزني و همكاري متقابل با كشورهاي منطقه هستيم تا رشد و توسعه سياسي و اقتصادي كشور را در سايه آرامش و امنيت در منطقه پيگيري كنيم . در اين ميان نقش سازمانهاي سياسي-اقتصادي منطقه بسيار تاثير گذار است و طبعا ايفاي نقش فعال در آنها كمك زيادي به تامين منافع ملي ما خواهد نمود . در مورد همه كشورها و به طور خاص ايران علاوه بر مطالب فوق يك پارامتر مهم ديگر نيز در فعاليتهاي فرا ملي مؤثر است و آن حفظ هويت ملي يك كشور در روابط و فرايندهاي بين‌المللي است . از اين منظر نزديك‌ترين سازمان منطقه‌اي «شوراي همكاري خليج فارس» است كه البته به دليل اكثريت داشتن اعراب در آن و پيشينه موضعگيريهايش خصوصا در جنگ ايران و عراق و جزاير سه‌گانه ايراني ، ايران مي‌تواند حداكثر يك اپوزسيون غير مؤثر در آن باشد . «اتحاديه عرب» كه بر اساس پان عربيسم و براي دفاع از هويت عربي كشورهاي عربي تاسيس شده است چه وجه تشابهي با ايران دارد ؟ اگر از عناصري چون دين و فرهنگ و تاريخ نام برده شود پاسخ اين است كه اين وجوه تشابه در سازمان كنفرانس اسلامي جمع شده‌اند و البته همگان نظاره‌گر بي‌تاثيري سازمان ياد شده در مسائل منطقه‌اي و بين‌المللي هستند . اتحاديه عرب و كنفرانس اسلامي در طي سالهاي حياتشان از كوچكترين دفاعي از حقوق كشورهاي عربي و اسلامي و مردم فلسطين كه همواره رسالت حقوق آنان را فرياد مي‌زنند عاجز بوده‌اند با اين وجود ايران با كمال خفت تقاضاي عضويت در اتحاديه عرب را دارد و خفت بيشتر آنجا است كه تقاضاي ايران رد مي‌شود ؛ البته اين از بزرگترين شانسهاي ماست كه ناخودآگاه نصيبمان شد . نگارنده اعتقادي به نژادپرستي و برتري كوركورانه يك ملت ندارد اما مردم ايران را به گواهي تاريخ اين مرز و بوم به دليل هوش و استعداد و توانائي‌هايي كه در محيط‌ هاي مساعد با درخشان‌ترين نتايج شكوفا شده است شايسته تر و برتر از تمامي اعراب و مللي مي‌داند كه به دنبال حملات اعراب در صدر اسلام عربيت را نيز همراه دين اسلام پذيرفتند . هرگز در خور اين ملت پر افتخار نيست كه اينچنين مورد تحقير دشمنان و رقباي تاريخي قرار گيرد .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفاً فقط در مورد موضوع این نوشته نظر بدهید. با سپاس!